Het grasveld.

- requested by Nadine -

Dit is een groot grasveld in de tuin, er zijn zoveel verschillende dingen in de tuin en het is echt mega groot. Het is groen, en het ziet er niet echt uit als een 'normaal' grasveld. Je hebt hier ook ligstoelen enzo, waar je op kan zonnebaden! :A

Toegang: Vrij
Personen: Vrij

Met nog steeds het korte broekje en zwarte topje van eerder die dag, een soort hoed om de zon wat tegen te houden en natuurlijk de bandjes en touwtjes rondom haar arm liep Felicia het grasveld op, dat ondanks de enorme grootte nog helemaal leeg was. In plaats van een ligbed uit te kiezen ging ze tegen een boom aan zitten, waardoor het iets minder warm was dan in de zon, gelukkig.

Matthew kwam - na lang zoeken naar een lege plek - het grasveld opgelopen met zijn handen diep in zijn baggyjeans gestoken. Hij keek naar de grond en liep eerst wat rond, maar plofte daarna maar ergens tegen een boom aan. Het was ontzettend lekker weer, en hij had nog steeds z'n broek en t-shirt aan .. hij zou zometeen wel z'n zwembroek aan doen, maar nu even niet.

Vanuit haar ooghoeken zag Felicia dat er nog een jongen aan was komen lopen, die ze eerder nog helemaal niet gezien had, ook niet bij de aankomst. Maar of hij behoefte had aan gezelschap? Daar zag het niet echt naar uit, anders was hij zelf wel gekomen.

Matthew begon na een tijdje maar wat met z'n mobiel te kloten, het was helemaal leeg en er was niemand op het grasveld te bekennen, well hij had in ieder geval nog niemand gezien. Hij keek nog even rond over het grasveld, en zag niemand. Hij zuchtte diep. Misschien hoopte hij stiekem wel dat er iemand was.

Toen Felicia zag dat de jongen met zijn mobiel begon te kloten stond ze op en ging ze langs hem zitten, hij zou haar anders vanzelf wel wegsturen. 'Hoi!' begroette ze hem vrolijk. Op de een of andere manier hing haar humeur vaak af van het weer, en aangezien dat nu zonnig en mooi was.. 'Fo,' stelde ze zichzelf toen voor. 'Jij?'

Matthew keek lichtelijk verschrikt en verbaasd op, hij dacht dat er niemand was. 'Oh eh, hoi!' zei hij toen met een vriendelijke glimlach er achter aangeplakt. Thankgod! Er is tenminste íemand die je kent! 'Ehh, Matt .. -hew!' voegde hij er snel achter, om zich voor te stellen. Hij deed z'n mobiel weer in z'n zak en staarde voor zich uit.

'Ik bijt niet,' zei Felicia toen ze merkte dat hij lichtelijk geschrokken was. 'EN wat is jouw reden om hier zo alleen te gaan zitten?' De meesten hielden daar toch juist níet van? Behalve de duivel dan misschien.

Matthew haalde z'n schouders op. 'Geen idee, niet zo vrolijk vandaag?' suggereerde hij, hij loog tenminste niet. Om te zeggen dat hij zich ongemakkelijk voelde omdat z'n broer hier niet was zou zo gay klinken, en ontzettend zielig. Hij glimlachte even vriendelijk, ook al keek hij haar niet aan. Hoe vaker je glimlachte hoe beter je opbeurde.

'Niet zo vrolijk terwijl je net bent aangekomen op een geweldige plaats en je niet naar school hoeft en geen verplichtingen hebt?' Felicia keek verbaasd. 'Hoe komt het?' vroeg ze toen. Ze zou het best begrijpen als hij het niet vertelde maar om nou niks te vragen.. het zou zo ongeïntresseerd overkomen, en dat was ze eigenlijk totaal níet.

'Mhh.' kwam er eerst alleen maar mompelend aan. Het luxe was hij best gewend, dus heel speciaal in zijn ogen was het niet, maar ze had wel gelijk .. hij zou er juist van moeten genieten. 'Yeah well, ik kom zo wel bij ..' voegde hij er daarna snel aan toe voordat ze iets kon zeggen, of zou denken dat hij zich aan haar irriteerde. Wat hij totaal niet deed.

Felicia glimlachte even. 'Mooi zo,' zei ze toen. Chagerijnige mensen op een vakantie, dat kon echt niet! Zeker niet met dit weer. Misschien dat ze straks nog iets ging tekenen, maar dat kwam later. Misschien deed ze dat beter als de zon al aan het ondergaan was. Ze zou wel zien. 'Met wie deel jij je kamer?' vroeg ze toen maar.

Matthew dacht even na, hij kon zijn naam niet meer herinneren. Wat een idioot ben jij ook. Hij probeerde bij de naam op te komen, maar het resultaat was niet echt goed. 'Ehh, die jongen .. ik kan z'n naam niet herinneren .. volgens mij iets met een C?' zei hij toen, terwijl hij nog steeds diep nadacht. Hij kon er echt niet tegen als hij z'n naam wist, maar er even niet op kon komen.

'Oh, Chad!' zei Felicia gelijk. Het was de enige jongen die ze kende met een C, sowieso de enige jongen die ze hier had leren kennen. 'Hij's wel okay. Ik deel mijn kamer met Ashley maar ik denk niet dat je haar kent.' Hij kende niet eens zijn eigen kamergenoot, dus dan zeker niet de hare.

Matthew knikte, stom dat hij daar even niet op kon komen. Hij wist z'n naam wel, maar kon er even niet bij komen. 'Mhh, Ashley?' zei hij nadenkend. Hij heeft die naam wel eerder gehoord, toen ze zich aan iemand voorstelde. 'Is dat die eh, brunette?' vroeg hij toen, een beetje onzeker. Dat was een van de eerste meisjes die zich had voorgesteld, samen met Lauren .. het blonde meisje. Er was iets met het blonde meisje, maar hij kon zijn vinger er even niet op leggen.

Ashley had haar kleedje terug aangetrokken en liep nu naar een groot grasveld. Ze zag Fo en een jongen die volgens haar Matthew noemde. Ze twijfelde even of ze er naartoe zou lopen, en ging er dan maar op af. 'Hey!' begroette ze de 2 met een glimlachje.

'Ja die daar,' zei Felicia terwijl ze half lachend naar het meisje wees dat net was komen aanlopen. 'Hey!' begroette ze haar blij. Blijkbaar hadden er toch we lwat meer behoefte aan het grasveld -of aan rust-

'Matthew was het zeker?' zei Ashley, maar ze wachtte niet op een antwoord. 'Ik was even het hele terrein aan het ontdekken, toen ik jullie zag zitten'

Matthew stond net op het punt ja te zeggen maar merkte op dat het meisje doorpraten dus knikte maar wat. Het zou waarschijnlijk zometeen al wat drukker worden hier, hij hoopte niet dat er teveel mensen zouden komen. Hij was gewoon niet echt in de bui voor een happyjappy grote gesprek met drukte.

Lauren liep in een fleurig blauw jurkje het grasveld op, haar ogen schoten over het veld en ze zag een paar mensen zitten. Ze besloot om een beetje van ze af te gaan en ze klapte haar schrijfblok over. Meteen pende ze snel verder met waar ze gebleven was. Voor haar was het nu een heel spannend stuk en ze kon niet wachten om door te schrijven